Στην ΕΕ, δεν ανήκει όλη η γη που καλλιεργεί στον αγρότη που τη δουλεύει. Το ίδιο βέβαια, συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου κύριο χαρακτηριστικό είναι ο μικρός κλήρος.
Έτσι, για να ανταπεξέλθουν στις καλλιεργητικές ανάγκες, πολλοί αγρότες νοικιάζουν τη γη τους, είτε ως βραχυπρόθεσμη είτε ως μακροπρόθεσμη επιχειρηματική απόφαση.
Το ακριβότερο ενοίκιο ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ εντοπίζεται στην Ιταλία. Σύμφωνα, με στοιχεία της Eurostat, η ενοικίαση ενός εκταρίου καλλιεργήσιμης γης ή/και μόνιμων λιβαδιών ήταν πιο ακριβή στην Ιταλία, με κατά μέσο όρο 837 ευρώ/εκτάριο ετησίως το 2020 (83,7 ευρώ/στρέμμα). Οι υψηλότερες όμως, τιμές ενοικίου γι’ αυτόν τον τύπο αγροτικής γης το 2020 καταγράφηκαν στην ιταλική περιφέρεια Friuli-Venezia Giulia με κατά μέσο όρο 1.714 ευρώ/εκτάριο (171,4 ευρώ/στρέμμα), ποσό λίγο περισσότερο από το διπλάσιο του εθνικού μέσου όρου.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία τα ενοίκια στην Ελλάδα κυμαίνονται κατά μέσο όρο περίπου στα 770 ευρώ/εκτάριο (77 ευρώ/στρέμμα).
Διάγραμμα αποθεμάτων: Εθνικά και περιφερειακά γεωργικά ενοίκια σε ευρώ ανά εκτάριο καλλιεργήσιμης γης ή/και μόνιμων βοσκοτόπων ανά έτος, το 2020 ή το τελευταίο διαθέσιμο έτος, στην ΕΕ και τις χώρες ΕΖΕΣ.
Παράλληλα, το 2020, η ενοικίαση γεωργικής γης ήταν φθηνότερη στη Σλοβακία, με ένα εκτάριο να κοστίζει κατά μέσο όρο 57 ευρώ για το έτος, αν και οι φθηνότερες περιοχές στην ΕΕ για ενοικίαση γεωργικής γης ήταν το Central Norrland και το Upper Norrland στη Σουηδία (και οι δύο 34 ευρώ ετησίως).
Να σημειωθεί, ότι σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, η ενοικίαση μόνιμων λιβαδιών ήταν φθηνότερη από την ενοικίαση καλλιεργήσιμης γης.