Οργή; Θλίψη; Απογοήτευση; Απορία; Τι προκαλεί στον καθέναν από εμάς, η θέα από το διαλυμένο παγκάκι στο κέντρο του Ηρακλείου;
Μάλλον όλα μαζί. Το περιστατικό που καταγράφηκε χθες το βράδυ, εντάσσεται με ευκολία στα συνηθισμένα συμβάντα που μπαίνουν στα μπλοκάκια, αστυνομικών, δημοτικών υπαλλήλων και λοιπών αρμοδίων. Όπως ο αναίτιος (σε κάθε περίπτωση) ξυλοδαρμός του διασώστη του ΕΚΑΒ, η μεταφορά ενός ανήλικου στο νοσοκομείο σε κατάσταση μέθης, τα τροχαία με θύματα νέους επειδή δεν μπορούν να ξεκολλήσουν το πόδι τους από το γκάζι, ο ξυλοδαρμός ενός ανήλικου από ενήλικα μέσα σε σχολείο, η παραβίαση του ΚΟΚ, ακόμη και το παρκάρισμα πάνω σε θέσεις ΑμεΑ και τόσα άλλα.
Και αυτό είναι το δυστύχημα. Ότι όλα αυτά έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο να τα προσπερνάμε.
«Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν». Δηλαδή: «Οι πόλεις χάνονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν πια τους κακούς από τους καλούς». Αυτό είχε πει ο Κυνικός φιλόσοφος Αντισθένης το 400 π.Χ.
Αλήθεια, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν φαίνεται να έχουμε φτάσει πλέον σε αυτό το σημείο; Να είμαστε μια «πόλη», μια κοινωνία δηλαδή σε αποσάθρωση;
Το πολύπλοκο κοινωνικό – πολιτικό σύστημα μέσα στο οποίο διαβιούμε και οι παθογένειες του, έχει φτάσει κατά την άποψη μου σε έσχατο σημείο, «πνίγοντας» όλους εκείνους που θέλουν απλώς να ζουν μέσα σε συνθήκες ευνομίας και ομαλότητας και να δουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν μέσα σε έναν περιβάλλον υγιές. Είναι ένα σύστημα που δεν ξεχωρίζει καλούς και κακούς. Αντίθετα «επιβραβεύει» τους κακούς.
Συμβαίνει λοιπόν το αντίθετο. Για ποια ευνομία να μιλήσουμε σήμερα αφού δεν μπορείς να βρεις το δίκιο σου, όταν αδικείσαι. Όταν νιώθεις απροστάτευτος από τους νόμους και τη Δικαιοσύνη;
Έχεις πρόβλημα με το γείτονα σου, το συγχωριανό σου κτλ, ο οποίος καταπατά τα δικαιώματα σου και δεν μπορείς να πας στην Αστυνομία να το καταγγείλλεις γιατί φοβάσαι τα αντίποινα. Καταφεύγεις στη Δικαιοσύνη γιατί σου καταπατά το χωράφι και το πιθανότερο είναι να βάλει να σε δείρουν, να σου κάψουν το αυτοκίνητο, να σου κόψουν τις ελιές ή χειρότερα ακόμη, να σε σκοτώσουν!
Για ποιο λόγο; Μα γιατί τόλμησες να διεκδικήσεις το δίκιο σου.
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο και ξεκινά από την έλλειψη δύο παραμέτρων: Την έλλειψη Παιδείας και την αδυναμία εφαρμογής των νόμων. Γιατί νόμοι υπάρχουν, αλλά δεν τηρούνται και δεν εφαρμόζονται. Και αν εφαρμόζονται αυτό γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση και κατά περίπτωση.
Γιατί στην Ελλάδα, υπάρχουν και αυτοί που είναι πάνω από το νόμο. Να τα λέμε κι αυτά…
Έτσι, γεννιούνται οι νταήδες, οι «καπετάνιοι», οι «πιστολάδες» και όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι, που λυμαίνονται την κοινωνία, λειτουργώντας σαν λύκοι μέσα σε πρόβατα και λίγους σκύλους που τολμούν να τα βάλουν μαζί τους.
Προς όλους αυτούς έχω να απαντήσω μέσα από μια κουβέντα του Αμερικανού συγγραφέα Napoleon Hill πως η «πράξη είναι το αληθινό μέτρο της ευφυΐας». Οπότε μπορούν να συμπεράνουν σε ποιο επίπεδο βρίσκονται ως προς την ευφυΐα τους…
Αυτό που θέλω επιτέλους να δω είναι να επιβάλλονται τιμωρίες. Να εντοπίζονται οι παραβάτες κάθε λογής και να τιμωρούνται παραδειγματικά. Ουτοπικό ε;
Ανδρέας Κριτσωτάκης