Απόφαση-σταθμό που ανοίγει τον δρόμο για τη διεκδίκηση αποζημίωσης από χιλιάδες συνταξιούχους για την καθυστέρηση στην απονομή των συντάξεών τους εξέδωσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας.
Το δικαστήριο με την υπ’ αριθμόν 1806/2021 απόφασή του στάθμισε συγκεκριμένες διατάξεις που αποβλέπουν στην ταχεία εξυπηρέτηση των πολιτών, στη λειτουργική αποτελεσματικότητα της διοίκησης και στην ποιοτική αναβάθμιση των παρεχόμενων στον πολίτη υπηρεσιών. Και έκρινε πως η υπέρβαση των προβλεπόμενων προθεσμιών, εντός των οποίων η αρμόδια υπηρεσία του Δημοσίου οφείλει να αποφανθεί επί αιτήματος που υποβάλλεται εκ μέρους ενός πολίτη, στοιχειοθετεί ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση αν συντρέχουν και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις, δηλαδή η επέλευση ζημίας και ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης πράξης ή παράλειψης και της ζημίας.
Ειδικώς επί της παράνομης καθυστέρησης διεκπεραίωσης αιτήματος ασφαλισμένου προς τον ασφαλιστικό οργανισμό, στον οποίο υπάγεται, για την έκδοση σύνταξης, σύμφωνα με την κρίση του δικαστηρίου «μπορεί να στοιχειοθετηθεί αστική ευθύνη του ασφαλιστικού οργανισμού, εφόσον η καθυστέρηση αυτή συνδέεται αιτιωδώς με τη ζημία που υπέστη ο ασφαλισμένος».
Πάνω από 4 χρόνια
Στην υπόθεση που έφτασε ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, με πρόεδρο την κυρία Αργυρώ Σταυρουλάκη, η ασφαλισμένη, αν και δικαιούταν να εισπράττει τη σύνταξή της από τον Οκτώβριο του 2010, λόγω του υπολογισμού του χρόνου της διαδοχικής ασφάλισής της στον εναγόμενο ασφαλιστικό φορέα χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από τέσσερα χρόνια μέχρις ότου πάρει τελικά τη σύνταξή της.
Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από το ιστορικό της απόφασης, με απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους κανονίστηκε υπέρ της ενάγουσας με συνολική συντάξιμη υπηρεσία 17 έτη και 26 ημέρες σύνταξη λόγω γήρατος ποσού 588,38 ευρώ από τις 9-10-2010 πληρωτέα από το Ελληνικό Δημόσιο. Τελικά όμως μέχρις ότου υπολογιστεί ο χρόνος διαδοχικής ασφάλισης που είχε διανύσει, μεσολάβησαν 4 χρόνια και 7 μήνες από τότε που η γυναίκα υπέβαλε παραίτηση στην υπηρεσία της.
Στο μεσοδιάστημα εκδόθηκε τροποποιητική πράξη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με την οποία η σύνταξή της αυξήθηκε στο ποσό των 728,68 ευρώ, από 1-9-2012 με συνολική συντάξιμη υπηρεσία 27 χρόνια, 11 μήνες και 12 ημέρες, αφού συμπεριελήφθη και ο χρόνος διαδοχικής ασφάλισης. Ωστόσο, όπως υποστήριξε, ο φάκελός της επανεξετάστηκε και χρειάστηκε να… πάει και να έρθει και άλλες φορές προκειμένου να εναρμονιστεί στα νέα νομοθετικά δεδομένα.
Έχασε τμήμα σύνταξης
Οι πράξεις και οι παραλείψεις των οργάνων του e-ΕΦΚΑ είχαν ως αποτέλεσμα, σύμφωνα και με την αγωγή της ασφαλισμένης, να χάσει τμήμα της σύνταξής της κατά το χρονικό διάστημα από 9-10-2010 έως 31-8-2012. Ετσι, αποφάσισε να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να διεκδικήσει αποζημίωση.
Ο ΕΦΚΑ από την πλευρά του αντέτεινε ότι δεν έχει καμία παράνομη πράξη, καθώς τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες και βεβαιώθηκε ο ορθός χρόνος ασφάλισής της. Επικαλέστηκε δε ότι για την πλήρη καταμέτρηση και ανακεφαλαίωση των ενσήμων απαιτήθηκε περισσότερος χρόνος γιατί αυτά εκκρεμούσαν σε τρία διαφορετικά υποκαταστήματα.
«Το προαναφερθέν χρονικό διάστημα που μεσολάβησε συνεκτιμώντας την πολυπλοκότητα της υπόθεσης, εν όψει του ότι απαιτήθηκε η διενέργεια επιμέρους ελέγχων σε τρία διαφορετικά υποκαταστήματα του ΙΚΑ ΕΤΑΜ, υπερβαίνει το εύλογο εντός του οποίου όφειλε το εναγόμενο να διεκπεραιώσει την απαίτηση της ενάγουσας», αναφέρεται στο «διά ταύτα» της απόφασης. Και αποτιμώντας όλα τα στοιχεία η δικαστική λειτουργός κατέληξε στο συμπέρασμα πως «η ζημία που επικαλείται ότι υπέστη η ασφαλισμένη από τις παράνομες παραλείψεις του εναγομένου συνίσταται στην απώλεια τμήματος της σύνταξής της, κατά το χρονικό διάστημα από 9-10-2010 έως 31-8-2012. Η ζημία της ενάγουσας τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την παράνομη καθυστέρηση ως προς τον προσδιορισμό του χρόνου ασφάλισής της στο ΙΚΑ στο πλαίσιο ελέγχου προϋποθέσεων διαδοχικής ασφάλισης».
Ετσι, υποχρεώνει τον ΕΦΚΑ, τουλάχιστον σε πρώτο βαθμό (σ.σ. η απόφαση υπόκειται στο ένδικο μέσο της έφεσης) να αποζημιώσει την ασφαλισμένη με 4.357,35 ευρώ.