Και στα σχολεία του Ηρακλείου, το σύστημα της παράλληλης στήριξης και της υποστηρικτικής αγωγής απασχολεί την εκπαιδευτική Κοινότητα και φυσικά τους γονείς.
Το ζήτημα της παράλληλης στήριξης, διαχρονικά, είναι ένα θέμα που έρχεται στο επίκεντρο κάθε χρόνο, με το ΚΕΔΑΣΥ να καλείται και στο Νομο Ηρακλείου να διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τις ανάγκες που προκύπτουν κάθε σχολική περίοδο.
Μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία, αυτό που διαπιστώνεται είναι πως κάθε χρονο δίνονται αρκετά χρήματα, με την ορθή κατανομή να αποτελεί όμως ένα ζητούμενο.
«Ο Νομός Ηρακλείου εχει περίπου 48.000 μαθητές από την προσχολική ως τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση που ειναι ενας μεγάλος αριθμός. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πως είναι δύσκολο να διαχειριστεί κανείς το ζήτημα της παράλληλης στήριξης. Παρόλα αυτά νομίζω ότι εκ του αποτελέσματος μιλώντας, καταφέρνουμε να καλύπτουμε όλες τις ανάγκες», λέει η κ. Ελένη Μαράκη, προϊσταμένη του ΚΕΔΑΣΥ.
Αυτό που αξίζει να επισημανθεί, είναι πως σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν τα περιστατικά μαθητών που χρήζουν παράλληλης στήριξης έχουν αυξηθεί. Δηλαδή πριν από 6 χρόνια τα περιστατικά για Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια ήταν περίπου 300 παιδιά, ενώ φέτος τα περιστατικά αυτά έχουν φτάσει περίπου τα 510 παιδιά από Προσχολικη και Πρωτοβαθμια που ήταν προτεινόμενα για παράλληλη στήριξη και 116 περίπου στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
«Τα τελευταία χρόνια έχουμε μια αύξηση περίπου 30% στα περιστατικά παιδιών που προτείνονται για παράλληλη στήριξη», σημειώνει η κ. Μαράκη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Παράλληλη Στήριξη δίνεται σε παιδιά, τα οποία ένας εκπαιδευτικός μπορεί να αναλάβει για να τους παράσχει την απαιτούμενη στήριξη για να μπορεί το παιδί να ακολουθήσει το αναλυτικό πρόγραμμα.
Τα παιδιά αυτά δεν είναι περιπτώσεις με χαμηλό νοητικό υπόβαθρο, αλλά έχουν κάποια πάθηση, η οποία χρήζει μια επιπλέον καθοδήγηση από κάποιον εκπαιδευτικό. Παράλληλη στήριξη λοιπόν λαμβάνουν τα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμου, που έχουν διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, που έχουν υπερικινητικότητα, που μπορεί να μην έχουν ανεπτυγμένεες κοινωνικέοσυναισθηματικές δεξιότηξτες ή να έχουν και κάποιο σύνθετο πρόβλημα.
Για όλα αυτά τα παιδιά γίνονται τοποθετήσεις εκπαιδευτικών σε τρεις φάσεις στη διάρκεια σχολικής χρονιάς, ανάλογα με τη σοβαρότητα των περιστατικών φυσικα. Η απόφαση αυτή για ένα μαθητή, έρχεται μέσα από μια διαδικασία κατά την οποία εξετάζεται ο φάκελος με τα δικαιολογητικά και μεσα από μια διαδικασία εξέτασης του παιδιού από ειδικούς.
Εδώ σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνουμε πως ένα πρόβλημα που υπάρχει είναι πως μέσα στο δυναμικό του ΚΕΔΑΣΥ δεν προβλέπεται πλέον θέση παιδοψυχίατρου. Κάτι που δημιουργεί ένα σύνθετο πρόβλημα στους γονείς.
«Εμείς δε βγάζουμε γνωμάτευση. Αν ένα παιδί πρέπει οπωσδήποτε να το δει παιδοψυχίατρος, εφοσον μιλάμε για μια σοβαρή περίπτωση, τότε οι γονείς θα πρέπει να απευθυνθούν σε κάποια δημόσια Δομή (πχ ΠΑΓΝΗ), οπότε οπως καταλαβαίνει κανείς υπαρχει και μια μεγάλη χρονική καθυστέρηση μέχρι να προσκομιστεί σε εμάς η παιδοψυχιατρική εκτίμηση», δηλώνει η κ. Μαράκη στο newshub.gr
Κλείνοντας η κ. Μαράκη, αναφέρει πως μέσα από την εμπειρία της πιστεύει ότι ο θεσμός της Παράλληλης Στήριξης πρέπει να επαναπροσδιοριστεί και να αλλάξει για να είναι ακόμη περισσότερο ωφέλιμος για τα παιδια.
Θα μπορούσαμε ιδανικα να ακολουθήσουμε το σχεδιο της Κύπρου που εχει θεσπίσει το θεσμό του «βοηθού δασκάλου», που εφαρμόζεται εκεί, γιατί η Παράλληλη Στήριξη δε βοηθάει όσο θα έπρεπε.
«Εχουμε κάνει τις προτάσεις μας στο αρμόδιο Υπουργείο για να γίνουν κάποιες αλλαγές, θεωρώντας ότι ο θεσμός αυτός έχει υπερεκτιμηθεί και από τους εκπαιδευτικούς και από τους γονείς», λέει χαρακτηριστικά