Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χοροστάτησε κατά τη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε, σήμερα, στην Ακρόπολη της Σηλυβρίας, στην Ανατολική Θράκη, γενέτειρα πόλη του Αγίου Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως, με την ευκαιρία του επικείμενου εορτασμού της μνήμης του.
Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας, ο Παναγιώτατος τέλεσε Τρισάγιο για τους αναπαυόμενους στην πόλη και την περιοχή, «τους τε ειρηνικώς κοιμηθέντας και τους μαρτυρικώς τελειωθέντας».
Ακολούθως, στην ομιλία του, επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι η τιμή προς τους αγίους μας, η ευλαβική προσκύνηση των θαυματουργών εικόνων και των λειψάνων τους, αποτελεί πνοή αιωνιότητος, πανδαισία φωτός και πηγή πνευματικής ανακαινίσεως.
«Σέμνωμα της Εκκλησίας αποτελεί ο ‘Αγιος Νεκτάριος, ο αγαπημένος άγιος των Ορθοδόξων, ο οποίος χαρίζει ιάσεις παντοδαπάς, στηριγμό και παρηγορία σε όσους προστρέχουν προς αυτόν. Αισθανόμαστε όλοι εμείς σήμερα την ευλογημένη παρουσία του αγίου ανάμεσά μας, εδώ όπου είδε το φως του ηλίου και άγγιξε την παιδική ψυχή του ο Χριστός. Όπως γράφετε, Ιερώτατε αδελφέ άγιε Σηλυβρίας, στον πρόλογό σας στον προσφάτως εκδοθέντα επετειακό τόμο ‘”Αγιος Νεκτάριος και Σηλυβρία”, εδώ, στον γενέθλιο τόπο του, ο ‘Αγιος Νεκτάριος, ο ‘’οικουμενικός άγιος”, ‘’έλαβε τα θεμέλια της εν Χριστώ προκοπής και τελείωσής του… Από εδώ έλαβε την πνευματική βάση για τη διαμόρφωση του εκκλησιαστικού του ήθους”. Συγχαίρουμε όλους εκείνους οι οποίοι συνέβαλαν στην κατάρτιση και έκδοση αυτού του Τόμου για τη συμπλήρωση 100 ετών από την κοίμηση του Αγίου Νεκταρίου».
Στη συνέχεια, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη τιμή που ο ‘Αγιος Νεκτάριος απέδιδε προς το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία, όπως είπε, κατέχει περίοπτη θέση στην Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία.
«Ολόκληρη η ζωή του Αγίου ήταν αφιέρωση στον Χριστό, αφοσίωση στην τήρηση των εντολών του, θυσιαστική διακονία του πλησίον, αγάπη και ταπεινοφροσύνη. Ο ‘’ένθεος θεράπων Χριστού” και ‘’παιδαγωγός εις Χριστόν” των πιστών ‘Αγιος Νεκτάριος ετίμα βαθέως την Θεοτόκο, την ‘’υψηλοτέραν των ουρανών” και ‘’φωτός καθαρωτέραν”, την ‘’αγγέλων υπερτέραν” και ‘’αιτίαν της χαράς ημών”. Η τιμή προς την Παναγία αποκαλύπτει, εκτός από την ευσέβεια του αγίου, και το ευαίσθητο και οξύ θεολογικό του αισθητήριο. Το γεγονός ότι εις την Ορθόδοξο αυτοσυνειδησία το πάνσεπτο πρόσωπο της Θεοτόκου κατέχει περίοπτη θέση, εκφαίνει την αλήθεια ότι στον πυρήνα της πίστεώς μας βρίσκεται η σάρκωσις του προαιωνίου Υιού και Λόγου του Θεού ‘’δι’ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν”. Η εικών της Θεομήτορος, με το Θείον Βρέφος στην αγκάλη της, είναι το κέντρο της Ορθοδόξου πνευματικότητος, ολόκληρη η Χριστολογία της Εκκλησίας. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο τίτλος ‘’Θεοτόκος” αποδόθηκε στην Παναγία από την Γ’ Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου (431), μια Χριστολογική Σύνοδο. Υπενθυμίζουμε, επίσης, ότι κατά τον ‘Αγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, η Παναγία καλείται Θεοτόκος όχι μόνο διότι εκύησεν αφράστως και έτεκε τον Λόγον του Θεού, αλλά και ‘’διά την θέωσιν του ανθρώπου”, επειδή άνοιξε στον άνθρωπο την πύλη του Παραδείσου, την οδόν της κατά χάριν θεώσεως».
Καλωσορίζοντας όλους τους προσκυνητές στην αγιοτόκο Σηλυβρία, ο Παναγιώτατος απηύθυνε εγκάρδιο χαιρετισμό «προς τους αγαπητούς προσκυνητές εξ Ελλάδος και προς όλους τους εκ του μακρόθεν εν πνεύματι παρόντας και συναγαλλομένους Σηλυβριανούς, που δεν λησμονούν τη γη των Πατέρων τους, τιμούν τις ρίζες τους και τις αξίες, οι οποίες είναι άρρηκτα συναρμοσμένες με τις πατρώες παραδόσεις, και γνωρίζουν ότι με αυτές τις αρχές και με αυτή την πνευματική κληρονομιά συνδέεται και το μέλλον μας».
Και στη συνέχεια τόνισε:
«Ο Πατριάρχης σας υπόσχεται ότι, μέχρι τελευταίας του αναπνοής, θα συνεχίση να επισκέπτεται ως ταπεινός προσκυνητής τις κοιτίδες του Γένους στη Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη, θα λειτουργή και θα προσεύχεται στους ναούς μας, τους αναστηλωμένους και τους ερειπιώδεις, θα αγωνίζεται για να διασωθή η πολιτισμική και θρησκευτική μας κληρονομιά και δεν θα παύση να τελή τρισάγια υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των προγόνων μας, οι οποίοι έζησαν στην ευλογημένη αυτή γη, έβαλαν τη σφραγίδα τους στην κοινωνική ζωή και τον πολιτισμό της, και αναπαύονται στα άγια χώματα, προσδοκώντες ανάστασιν νεκρών».
Ολοκληρώνοντας, εξέφρασε την ευαρέσκειά του προς τον Μητροπολίτη Σηλυβρίας Μάξιμο για το έργο του και όλα όσα πέτυχε ως Ποιμενάρχης αυτής της Επαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου, στην Ανατολική Θράκη, αλλά και ως Επόπτης της Περιφέρειας Υψωμαθείων της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως. «Ανήκει ο αγαπητός αδελφός στη χορεία εκείνων των ημετέρων, οι οποίοι αγωνίζονται για να κρατήσουμε τα προσκυνήματά μας ανοιχτά, τους ναούς μας έτοιμους να υποδεχθούν τους προσκυνητές από όλη την οικουμένη, για να διαφυλάξουμε τον τόπον και τον τρόπον του βίου της Ρωμιοσύνης, τα ευαγή ιδρύματά μας, την αρχοντιά και την ευγένεια της Ομογενείας». Επίσης, ο Πατριάρχης, ευχαρίστησε και τις Αρχές που χορήγησαν την άδεια για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στην Ακρόπολη της Σηλυβρίας.
Προηγουμένως, τον Παναγιώτατο προσφώνησαν ο Μητροπολίτης Σηλυβρίας, και εκπρόσωποι Θρακικών Σωματείων από την Ελλάδα.
Εκκλησιάστηκαν οι Μητροπολίτες Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος, και Προύσης Ιωακείμ, ‘Αρχοντες Οφφικιάλιοι της ΜτΧΕ, οι πρόξενοι της Ελλάδας και της Ουκρανίας στην Πόλη, Σταύρος Χριστοδουλίδης και Maxim Vdovichenko, ο δήμαρχος Βόλου, Αχιλλέας Μπέος, καθώς και πιστοί από τη Σηλυβρία και προσκυνητές από την Πόλη και το εξωτερικό.
Παρέστησαν, επίσης, εκπρόσωποι του Δήμου Σηλυβρίας και των τοπικών Συλλόγων Ανταλλαγέντων.
Το μεσημέρι ο Παναγιώτατος ευλόγησε την εόρτιο τράπεζα που προσέφερε ο οικείος Ποιμενάρχης.