Η Εβελίνα Μπάκιντα, υποψήφια Περιφερειακή σύμβουλος Ηρακλείου, με το συνδυασμό του Σταύρου Αρναουτάκη “Για την Κρήτη μας” μίλησε στο voucherergasia.gr.
Αναλυτικά:
Πριν μας μιλήσετε για την υποψηφιότητα σας, μιλήστε μας για τον εαυτό σας
«Είμαι γέννημα – θρέμμα της πόλης του Ηρακλείου. Η καταγωγή της μητέρας μου είναι από τη Μυρτιά του «Καπετάν Μιχάλη», και η καταγωγή του πατέρα μου από τα Αλάτσατα της Μικράς Ασίας. Αυτό το κράμα βοήθησε στη διαμόρφωση της προσωπικότητας μου. Από μικρή ήμουν κοινωνική. Μου άρεσε να ανήκω σε ομάδες. Ήμουν στον αθλητισμό, έχοντας παίξει Α’ Εθνική στο μπάσκετ με την ΓΕΗ.
Αυτό που δεν καταλάβαινα τότε σαν παιδί, και τώρα το ευαγγελίζω, είναι η δύναμη του αθλητισμού και της ομάδας στη διαμόρφωση προσωπικοτήτων, και σε θέματα όπως πειθαρχία, διατροφή, υγεία σώματος.
Τότε ο πρωταθλητισμός είχε μια διαφορετική προσέγγιση. Ήμασταν από τις γειτονιές. Παίζαμε αρχικά στο Στάδιο του Κόρακα. Μετά ήρθαν τα κλειστά γυμναστήρια.
Όταν άρχισα να αναρωτιέμαι τι θέλω να κάνω στη ζωή μου, οι γονείς μου με ενθάρρυναν, και εμένα και τον αδελφό μου, να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, κάτι που προσπαθώ να κάνω και στα παιδιά μου.
Ξεκίνησα με διάφορες ενασχολήσεις. Ξένες γλώσσες και σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Αυτό που με βοήθησε στην περαιτέρω καριέρα μου είναι ότι μετά που τέλειωσα το πρώτο μου πτυχίο, δούλεψα, οπότε μπόρεσα να καταλάβω τι είναι αυτό που πραγματικά μου ταιριάζει.
Ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο, είδα ότι το μάρκετινγκ είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ. Τότε ήμουν αεροσυνοδός σε μια εταιρεία στο Μπαχρέιν. Μπόρεσα να δω τα θετικά μου στοιχεία και αυτά να τα καλλιεργήσω. Μετά έκανα ένα μεταπτυχιακό στο Λονδίνο, με βάση το μάρκετινγκ. Τότε άνοιξαν όλες οι πόρτες, γιατί δεν είχαν πάρα πολλά παιδιά μεταπτυχιακό, οπότε μπορούσα να δουλέψω όπου ήθελα.
Ξεκίνησα με τη Sabena, τον τότε βελγικό αερομεταφορέα αναλαμβάνοντας το μάρκετινγκ της εταιρείας στην Αθήνα, και στη συνέχεια ήλθα στην αγαπημένη όλων «Air Greece». Ήμουν στον τομέα των Δημοσίων Σχέσεων και του Μάρκετινγκ της «Air Greece» μετέπειτα Aegean Airlines.
Ήθελα να εφαρμόσω όσα είχα μάθει στο Λονδίνο στα τοπικά προϊόντα. Πήγα στην «Ένωση Πεζών».
Ανέλαβα το κομμάτι των εξαγωγών και του διεθνούς μάρκετινγκ. Ήταν πολύ καλό σχολείο. Να πηγαίνεις σε εκθέσεις στο εξωτερικό και να βλέπεις πώς μπορείς να προωθήσεις προϊόντα. Είχαμε πολύ καλούς συναδέλφους. Καθένας εξειδικευμένος στο δικό του τομέα. Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περιμέναμε, όμως συνέλεξα εμπειρίες για να τις εφαρμόσω σε επόμενο βήμα.
Πέρασα σημαντικό διάστημα στο Επιμελητήριο Ηρακλείου. Τότε η «βεντάλια» άνοιξε. Το καλό με το μάρκετινγκ είναι ότι μπορείς να το εφαρμόζεις σε πολλούς κλάδους.
Μέχρι τότε ήξερα τον κλάδο των παραδοσιακών κρητικών τροφίμων, όμως οι γνώσεις επεκτάθηκαν σε περισσότερα προϊόντα και περισσότερους κλάδους. Δεν βαριέσαι όταν έχεις πολλά διαφορετικά «μετερίζια».
Ενώ ήμουν παιδί εμπόρων και είχα ζήσει τη δυσκολία του να έχεις ένα μαγαζί, ήθελα να ήμουν στέλεχος σε μια επιχείρηση.
Η ζωή τα έφερε όμως έτσι που έγινα ελεύθερος επαγγελματίας, με δική μου επιχείρηση.
Ξεκίνησα από τα «Chic Greek Gifts», που βραβεύτηκαν πέρυσι στα Tourism Awards.
Ήταν μια ιδέα εταιρικού δώρου, για να σταματήσουμε να δουλεύουμε με κινέζικα προϊόντα και να βασιστούμε στη δική μας παραγωγή.
Έχουμε εκπληκτικούς καλλιτέχνες – χειροτέχνες στην υφαντουργία, στην κεραμική, και σε άλλους τομείς.
Μπορεί να είναι μικροεπιχειρηματικότητα αλλά δεν παύει να είναι παραγωγή.
Μας δίνει πλούτο, και αποτελεί παράλληλα την άυλη πολιτιστική μας κληρονομιά.
Αν δώσουμε ένα «μύθο», ένα αφήγημα σε αυτόν τον πλούτο για την προώθηση του, – και αυτό είναι κάτι που κάνουμε στο Σύλλογο Γυναικών – θα μπορέσουμε να πείσουμε τις νέες γενιές να ακολουθήσουν μια διάδοχη κατάσταση στις οικογενειακές επιχειρήσεις, και να μη χαθεί η τέχνη π.χ. του αργαλειού, ή της καλαθοπλεχτικής. Προϊόντα που θα μπορούμε να προωθήσουμε με γνώμονα τη σημερινή περίσταση.
Αυτό είναι κάτι που εφαρμόζω στη δική μου επιχείρηση.
Ένα δεύτερο κομμάτι είναι αυτό της υπηρεσίας του μάρκετινγκ, και της διοργάνωσης συνεδρίων, κομμάτι που είναι πολύ σημαντικό για την Κρήτη, γιατί ο τουρισμός μπορεί να φέρει στο νησί ανθρώπους που δεν θα έρθουν μόνο για τον ήλιο και τη θάλασσα, αλλά και για ένα συνέδριο ή για να δουλέψουν επιχειρηματικά.
Να γίνουν digital nomads. Να δουλέψουν από εδώ, άρα να συμβάλλουν στην οικονομία του τόπου»
-Πώς ενώ δραστηριοποιείστε σε τόσους πολλούς διαφορετικούς μεταξύ τους τομείς, καταφέρνετε να ισορροπείτε; Από πού αντλείτε δύναμη για να τα καταφέρετε;
«Είναι ένα ερώτημα που έχω δεχτεί αρκετές φορές. Θεωρώ ότι όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, βρίσκεις το χρόνο. Αυτό είναι το πρώτο.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι παίρνεις ενέργεια από τους ανθρώπους που βοηθάς και από αυτούς που δουλεύουν μαζί σου.
Δεν είναι μόνο ο οικονομικός παράγοντας. Βέβαια όλοι δουλεύουμε για να βιοποριστούμε, αλλά πολλές φορές, ένα μπράβο και ένα χτύπημα στην πλάτη σου δίνει ενέργεια.
Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με τα παιδιά μου. Τα παιδιά μου είναι η έμπνευση μου. Θέλω να τους δείξω το καλό παράδειγμα. Οι παλιοί έλεγαν «αργία μήτηρ πάσης κακίας». Είναι σημαντικό να είναι ο άνθρωπος, εργατικός, δημιουργικός, και να κάνει πράγματα που θα αφήσει στις επόμενες γενιές. Θέλω να τους δώσω το καλό παράδειγμα, και να μπορούμε όλοι μαζί σαν οικογένεια να προσφέρουμε στον τόπο»
-Κάθε άνθρωπος που παίρνει την απόφαση να εκτεθεί στην κρίση των πολιτών, αναφέρεται μεταξύ άλλων σε μια εσωτερική ανάγκη που του υπαγορεύει κάτι τέτοιο. Μιλήστε μας για τη δική σας εσωτερική ανάγκη
«Στο μάρκετινγκ έχουμε σαν «Βίβλο» την πυραμίδα του Μάσλοου για τις ανάγκες των ανθρώπων.
Σε αυτές τις ανάγκες αν καλύψει κάποιος τη στέγη και την τροφή, μετά ακολουθεί το αίσθημα του «ανήκειν».
Είναι μεγάλη η ανάγκη να ανήκει κάποιος σε μία ομάδα.
Από μικρή ήμουν σε ομάδες, είτε ήταν το Κατηχητικό του Αγ. Τίτου, είτε το μπάσκετ της ΓΕΗ, είτε οι παρέες στη διάρκεια των φοιτητικών χρόνων.
Στη συνέχεια αυτός ο κύκλος μεγάλωσε. Μπήκα εθελοντικά σε κάποιες ομάδες για να βοηθήσω. Ο εθελοντισμός είναι ένα πάρα πολύ καλό σχολείο.
Το ένα πράγμα φέρνει το άλλο. Στο Σύλλογο Γυναικών Επιχειρηματιών, το Συμβούλιο διαθέτει το χρόνο και τη διάθεση του, για να βοηθήσει γυναίκες που θα προωθήσουν τα προϊόντα ή τις ιδέες τους.
Στην περίοδο της πανδημίας εκπαιδεύσαμε πάνω από 300 γυναίκες σε ψηφιακές δεξιότητες που δεν είχαν, σε συνεργασία με την Εκπαιδευτική Αναπτυξιακή «ΠΛΟΗΓΟΣ».
Ο εθελοντισμός είναι τρόπος ζωής.
Η εσωτερική ανάγκη να εκτεθώ στην κρίση των πολιτών, ήρθε μέσα από την επαφή μου με τα κοινά.
Κανείς δεν μπορεί να πει «όχι» στον Σταύρο Αρναουτάκη όταν κάνει μια τόσο τιμητική πρόταση.
Είναι ένας ηγέτης που έχει οδηγήσει την Κρήτη ένα βήμα παραπέρα και έχει πάρα πολλά ακόμα να δώσει.
Όταν σου λέει «έλα στο άρμα της ομάδας μου», είναι μια πολύ καλή μεταγραφή με έναν τρομερό κόουτς.
Η απόφαση σύμπλευσης προέκυψε εύκολα. Δεν υπήρχαν άλλες σκέψεις.
Ο μπροστάρης μας, έχει φτιάξει ένα καταπληκτικό ψηφοδέλτιο, με ανθρώπους άξιους, που θα μπορέσουν όλοι να προσφέρουν την επόμενη μέρα.
Αυτό είναι το «μότο» μου. Το «Όλοι μαζί μπορούμε» για να βοηθήσουμε.
Η Κρήτη έχει τρομερές δυνατότητες.
Θυμάμαι ότι όταν ήρθαν τα στελέχη της Κομισιόν στην τελευταία συνεδρίαση του ΠΕΠ Κρήτης, είχαν διαπιστώσει ότι η Κρήτη είχε απορροφήσει πολλά κονδύλια, και αποφάσισαν να τα διπλασιάσουν, για να τα αξιοποιήσει η Περιφέρεια, όπως ξέρει να κάνει»
-Μιλήστε μας για τα στοιχεία που επιθυμείτε εσείς να αναδείξετε εφόσον εκλεγείτε, και κάντε μας μια μικρή ανάπτυξη καθενός από αυτά
«Η απάντηση προφανώς θα έρθει μέσα από την ομάδα. Θα σας πω κάποια σημεία στα οποία θεωρώ ότι θα μπορούσα να προσφέρω.
Δουλεύω στην επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη των ιδεών, και πιστεύω ότι μπορώ να συνεισφέρω σε αυτό το πεδίο.
Πρόσφατα πήγα στην Αθήνα με μια ομάδα νέων φοιτητών μου, οι οποίοι μπόρεσαν και έκαναν την ιδέα τους επιχείρηση, παίρνοντας την 4η θέση στην Ελλάδα.
Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Γεμίζει τις μπαταρίες μου. Θεωρώ ότι η Περιφέρεια Κρήτης θα πρέπει να το κυνηγήσει.
Είμαι υπέρ των εργαστηρίων επιχειρηματικότητας για φοιτητές και μαθητές.
Θα στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα. Θα στηρίξουμε τις γυναίκες που σε οποιαδήποτε φάση της ζωής τους αποφασίζουν να κάνουν ένα βήμα στο «επιχειρείν».
Αυτό είναι σύνηθες φαινόμενο. Πάρα πολλές επιλέγουν να μείνουν σπίτι με τα παιδιά, και να τα μεγαλώσουν, οπότε εμείς θα πρέπει μετά να τους βοηθήσουμε να έχουν τα εργαλεία, τους πόρους, και τις δεξιότητες, για να στήσουν μια επιχείρηση.
Επίσης, πρέπει να δώσουμε έμπνευση στους νέους για να μείνουν στο νησί μας. Να τους δείξουμε το όραμα. Να κρατήσουμε εδώ τα δικά μας παιδιά, να επιχειρήσουν και να βοηθήσουν την οικονομία του νησιού»
Άλλα πεδία στα οποία θέλετε να συνεισφέρετε για να υπάρχει βελτίωση;
«Για να μπορέσει κάποιος να πετύχει επιχειρηματικά, θα πρέπει να είναι ψυχικά υγιής. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να ανήκει σε μια κοινωνία που αγαπάει το συνάνθρωπο.
Στην Κρήτη υπάρχει το μεγάλο στοίχημα της συμπερίληψης.
Αυτό είναι ένα πεδίο στο οποίο επίσης πέτυχε η Περιφέρεια Κρήτης, με το πρόγραμμα «Ήλιος» που χειρίστηκε η Αναπτυξιακή Ηρακλείου.
Ήρθαν αρκετοί πρόσφυγες στο νησί, και εντάχθηκαν ομαλά στην κοινωνία μας.
Η ένταξη των αναγνωρισμένων προσφύγων κοινωνικό επίπεδο, και στα σχολεία, είναι ένα στοίχημα.
Μιλάμε για στέγαση, κατάρτιση, και ένταξη όλων των ομάδων μέσα στην κοινωνία. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους Ρομά.
Η Περιφέρεια Κρήτης προσφέρει δομές μέσα από τις οποίες μπορούν να ενταχθούν όλες οι ομάδες πολιτών.
Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλές περιοχές και στην πόλη μας που είναι υποβαθμισμένες.
Η Αγία Τριάδα π.χ. είναι μια συνοικία που είναι πολύ κοντά στη θάλασσα, έχει πρόσβαση στον αστικό ιστό, και θα μπορούσε να γίνει πόλος έλξης και για τον τοπικό πληθυσμό και για τον επισκέπτη της πόλης, αρκεί να υπάρξει ένα οργανωμένο σχέδιο ανάπτυξης.
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχουν οικογένειες που δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους να μάθουν μια ξένη γλώσσα, ή να πάνε σε ένα χορό.
Αυτή η δυνατότητα θα μπορούσε να υπάρχει ανά γειτονιά Να υπάρχουν δηλαδή οι δομές που θα προσφέρουν αυτές τις δεξιότητες στα παιδιά.
Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά. Εκεί συναντάμε ξανά τον εθελοντισμό.
Θα ήθελα πολύ να δουλέψω στο κομμάτι της ένταξης και της συμπερίληψης όλων των ομάδων στην κοινωνία μας.
Έχω ζήσει στο Μπαχρέιν, και έχω δουλέψει σε εταιρεία που μόνο οι εθνικότητες των πληρωμάτων, ήταν πάνω από πενήντα.
Έχω βιώσει το θετικό στοιχείο της πολυπολιτισμικότητας, και το να μπορείς να κερδίσεις πράγματα μέσα από τη συναναστροφή σου με άλλες κουλτούρες»
-Το θέμα του πολιτισμού, είναι ένας τομέας που χρειάζεται να εξελιχθεί. Η δική σας άποψη
«Επισκεπτόμενη την ενδοχώρα βλέπω ξανά ανθρώπους που έχω γνωρίσει μέσα από την εκπαίδευση.
Μέλη συλλόγων που είτε υπάγονται στο δικό μας σύλλογο, είτε σε αμιγώς πολιτιστικούς συλλόγους.
Υπάρχουν θησαυροί που μπορούν να αναδειχτούν σε κάθε περιοχή, αλλά και διάθεση από τα μέλη των πολιτιστικών συλλόγων να δουλέψουν εθελοντικά.
Οι άνθρωποι έχουν διάθεση να βγάλουν από τα σεντούκια τους, όχι μόνο υφαντά, αλλά και αναμνήσεις για να τις μοιραστούν με τις νέες γενιές που δεν έχουν τις ίδιες προσλαμβάνουσες.
Αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν ένα destination brand. Δηλαδή ένας τρόπος που θα μπορούμε να πούμε και να προβάλλουμε την ιστορία της Κρήτης.
Είχα μια συζήτηση με τον πολιτιστικό σύλλογο στους Αποστόλους, που στην περιοχή τους έχουν ένα ιδιαίτερο φασόλι που δεν είναι μαυρομάτικο, αλλά ασπρομάτικο. Το Γεωπονικό πανεπιστήμιο έδειξε ενδιαφέρον, και έχει αναρωτηθεί για αυτή την ποικιλία.
Τους είπα ότι με αυτή την ποικιλία οσπρίων, θα μπορούσε σε όλες τις ταβέρνες του χωριού να υπάρχει μια συνταγή που θα περιλαμβάνει μέσα της αυτό το φασόλι.
Φαίνεται απλό, αλλά είναι ένα παράδειγμα για το πόσο εύκολα μπορούμε να διαφημίσουμε την περιοχή μας.
Στο χωριό της μητέρας μου την Μυρτιά, είμαστε περήφανοι για το Μουσείο Καζαντζάκη που παράγει πολιτισμό. Όλοι είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τα φεστιβάλ στα οποία δούλεψε πολύ ο κόσμος του χωριού.
Έχουμε πολλές «φλόγες», σε σημεία του νησιού μας. Η Περιφέρεια Κρήτης είναι κοντά σε όλους. Ο Σταύρος Αρναουτάκης δεν έχει πει ποτέ όχι σε κανένα αίτημα που του έχει ζητηθεί, για να παράξει πολιτισμό. Αυτό είναι κάτι που θα το συνεχίσουμε, και θα το εξελίξουμε με τη βοήθεια νέων τεχνοκρατών»
-Πώς θα έρθουν τα θετικά αποτελέσματα;
«Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι θα μπορέσει ο Περιφερειάρχης μας, γιατί έχει αυτό το ταλέντο, να αξιοποιήσει τον καθένα από τους Περιφερειακούς συμβούλους σύμφωνα με τα ταλέντα του. Ο καθένας από μας έχει ένα δυνατό σημείο»
-Το δικό σας δυνατό σημείο ποιο είναι;
«Ότι μπορώ να κάνω την ιδέα, πράξη»
-Σε ποιο τομέα;
«Σε όποιο τομέα θεωρήσει ο κ. Αρναουτάκης ότι μπορώ να είμαι χρήσιμη. Έχω πτυχίο στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, μάστερ στο Μάρκετινγκ. Έχω δουλέψει στον τουρισμό, τον πολιτισμό, και τη Διοίκηση Επιχειρήσεων.
Θεωρώ ότι στην επόμενη δεκαετία θα δούμε πολλές μεγάλες αλλαγές. Υπάρχουν τα πολύ μεγάλα έργα του ΒΟΑΚ και του αεροδρομίου Καστελλίου, που θα επηρεάσουν τρομακτικά και τη ζωή μας και την ανάπτυξη του νησιού. Είμαστε εδώ για να γίνει αυτό όσο πιο ομαλά γίνεται, με θετικό πρόσημο για τον κρητικό και για τον επισκέπτη.
Είμαι σίγουρη ότι με τόσους άξιους συνεργάτες που έχει δίπλα του ο Περιφερειάρχης μας, και με το δικό του όραμα που όλοι ακολουθούμε, θα κάνουμε αυτόν τον ευλογημένο τόπο ακόμα καλύτερο»
-Τι εισπράττετε σε καθημερινό επίπεδο από τους ανθρώπους που μιλάτε;
«Τον κόσμο τον προβληματίζει η καθημερινότητα. Η καθημερινότητα βελτιώνεται βέβαια μέσα από αναπτυξιακά έργα. Είναι σημαντικό να δοθεί στον κρητικό το όραμα των αναπτυξιακών έργων, και παράλληλα – όπως άλλωστε συμβαίνει, – να γίνονται μικρά έργα που βελτιώνουν την καθημερινότητα του και θα τον βοηθήσουν, ώστε να μπορεί εύκολα να απολαμβάνει τη ζωή.
Πάντα έλεγα ότι θα πρέπει να επενδύουμε στην εκπαίδευση και τη μόρφωση μας.
Τα σπίτια καταστρέφονται με σεισμό και πλημμύρες. Η προίκα μας όμως είναι η γνώση. Εκεί πρέπει να επενδύσουμε. Στην εκπαίδευση. Να μάθουν τα παιδιά μας τα παραδοσιακά προϊόντα, να αγαπήσουν το ελαιόλαδο, το καλό μας μέλι, τα φημισμένα βότανα της Κρήτης. Τα παιδιά μας να γίνουν πρεσβευτές αυτών των πραγμάτων. Πρέπει να επενδύσουμε στα παιδιά. Αυτά είναι το μέλλον»
«Θα ζητήσω από τους κρητικούς να στηρίξουν γυναίκες. Οι γυναίκες θα δώσουν μια διαφορετική προσέγγιση στο περιφερειακό συμβούλιο»