Ένας μικρός δεινόσαυρος θέλει να πάει στο σχολείο και στην πορεία του προς αυτό συναντά παιδιά και τους υπενθυμίζει ότι είναι δικαίωμά τους η συμμετοχή στην εκπαίδευση. Με τη βοήθεια κατασκευών Lego παιδιά δημιουργούν μια ταινία μικρού μήκους για να μιλήσουν σε άλλα παιδιά για τα δικαιώματά τους.
Δέκα παιδιά ηλικίας 9-12 ετών δημιούργησαν την ταινία μικρού μήκους με την τεχνική stop motion animation με τίτλο «Ένα σχολείο να μας χωράει όλους» για να υπογραμμίσουν το δικαίωμα των παιδιών να πηγαίνουν στο σχολείο.
Η δράση υλοποιήθηκε από το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, στο πλαίσιο του προγράμματος «Είμαστε και εμείς εδώ», που χρηματοδοτείται από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση και από το πρόγραμμα ΤΕΒΑ του δήμου Αθηναίων. Σκοπός του προγράμματος είναι η διάδοση των δικαιωμάτων του παιδιού σε παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικούς και το ευρύτερο κοινό, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη δημιουργία ταινιών μικρού μήκους.
Η ταινία «Ένα σχολείο να μας χωράει όλους» εστιάζει στο δικαίωμα στην εκπαίδευση. Παιδιά χωρίς φίλους, παιδιά που βιώνουν τον πόλεμο, τη φτώχεια ή την αναπηρία δυσκολεύονται να πάνε στο σχολείο και ο μικρός δεινόσαυρος τους υπενθυμίζει ότι «όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα να πηγαίνουν σχολείο».
Ο 10χρονος Ιωάννης είχε την ιδέα να πρωταγωνιστήσει στην ταινία ένας δεινόσαυρος και αυτό γιατί του αρέσουν τα συγκεκριμένα ζώα «που είναι από παλιά». «Τον φανταζόμουν διαφορετικό στην αρχή, πιο μικρό, αλλά τελικά ο δεινόσαυρος στην ταινία ήταν πιο ωραίος. Είναι πολύ μεγάλος και δεν θα μπορούσε να πάει σχολείο αν δεν τον βοηθούσαν τα παιδιά», εξηγεί μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Η δημιουργία της ταινίας ξεκίνησε με σεμινάρια σεναρίου και δημιουργικής γραφής με τον συγγραφέα παιδικών βιβλίων, Βαγγέλη Ηλιόπουλο, το τελευταίο τετράμηνο του 2021. Τα σεμινάρια έγιναν στο Εργαστήρι Πολιτισμού του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού και εκεί τα παιδιά με τη βοήθεια του συγγραφέα έγραψαν το σενάριο της ταινίας. Όπως εξηγεί ο κ. Ηλιόπουλος, κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων «δουλέψαμε μαζί με τα παιδιά το τι είναι δικαίωμα και συγκεκριμένα τι είναι δικαίωμα στην εκπαίδευση και πώς γράφεται ένα σενάριο». Στη συνέχεια, όπως προσθέτει ο κ. Ηλιόπουλος, «συζητήσαμε περιπτώσεις παιδιών που δεν πηγαίνουν στο σχολείο και διαλέξαμε τις πιο αντιπροσωπευτικές».
Για τον συγγραφέα σημαντικό στην όλη διαδικασία δεν είναι μόνο ότι τα παιδιά συζήτησαν για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, αλλά και ότι «όταν γίνεσαι δημιουργός βλέπεις με άλλο μάτι τις ταινίες, ειδικά σε αυτή την ηλικία που τα παιδιά είναι εξοικειωμένα με την εικόνα».
Ο 9χρονος Νίνο, ο μικρότερος σε ηλικία μαθητής που συμμετείχε στη διαδικασία, περιγράφει το πόσο σημαντικό είναι τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο «για να μαθαίνουν γράμματα και να είναι έξυπνοι» και θυμάται ότι είχε και στη δική του τάξη ένα παιδί που σταμάτησε το σχολείο «για να πάει σε άλλη χώρα».
Ο 12χρονος Αμπντουλάχ εξηγεί ότι μόνα τους όλα τα παιδιά που συμμετείχαν σκέφτηκαν όλες τις περιπτώσεις παιδιών που δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο και από τις περιπτώσεις αυτές επέλεξαν τις πιο χαρακτηριστικές που θα αναφέρονταν στην ταινία. «Θέλαμε να πούμε ότι είναι σημαντικό να βοηθάμε και τους άλλους που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε στο σχολείο», λέει χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν την πορεία του ήρωα- δεινοσαύρου από το ξεκίνημά του προκειμένου να πάει στο σχολείο, μέχρι το τέλος, οπότε βρίσκει τη λύση γι’ αυτόν και τα παιδιά. Τελικά το σενάριο μετατράπηκε σε ταινία με την τεχνική stop motion animation από τον σκηνοθέτη Παναγιώτη Τσαλαβρέττα και τη ΝΑΠΑΝ Visual Arts Studio.
Ο κ. Τσαλαβρέττας περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι στο πλαίσιο του εργαστηρίου πραγματοποίησε συναντήσεις με τα παιδιά, προκειμένου να τα εισάγει στα κινούμενα γραφικά και συγκεκριμένα στην τεχνική του stop motion animation. «Καθ’ όλη τη διάρκεια του εγχειρήματος εντυπωσιαστήκαμε πάρα πολλές φορές από τα παιδιά και φτιάξαμε την ταινία ενσωματώνοντας τις προτάσεις τους». Κύριο δομικό στοιχείο στην ταινία ήταν τα τουβλάκια Lego για να συνθέσουν τις εικόνες της ταινίας.
Η συγκεκριμένη είναι η τρίτη ταινία μικρού μήκους με θέμα τα δικαιώματα των παιδιών. Προηγήθηκαν ταινίες για το δικαίωμα στην επανένωση των οικογενειών το 2019 και για το δικαίωμα των παιδιών με αναπηρία στην ελεύθερη πρόσβαση το 2020.
Όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αλεξία Καραπατσιά, υπεύθυνη του προγράμματος «Είμαστε και εμείς εδώ!», το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού προσπαθεί να βρει δημιουργικούς τρόπους μάθησης για να δώσει στα παιδιά την ευκαιρία να εκφραστούν και να γνωρίσουν τα δικαιώματά τους. Στόχος είναι να ακολουθήσουν και άλλες ταινίες βασισμένες στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.